Adam jest pełnym energii chłopcem, a jego największym marzeniem jest zostać piłkarzem. Kiedy 25.01.2024r. nasz syn trafił w ciężkim stanie do szpitala, stwierdzono u niego cukrzycę typu 1 z kwasicą ketonową. Przeżyliśmy ogromny szok, byliśmy bezradni i załamani. W szpitalu spędziliśmy najdłuższe 2 tygodnie swojego życia. Pod opieką lekarzy specjalistów uczyliśmy się jak żyć z chorobą. Jednak nie zadawaliśmy sobie sprawy z czym będziemy się zmagać.

Cukrzyca to choroba, od której nie ma ucieczki i ani chwili odpoczynku. Jest nieprzewidywalna, wymagająca i uciążliwa, oraz jest nie uleczalna. Po powrocie do domu nasze życie obróciło się o 180 stopni. Nie jest nam łatwo, ale staramy się z całych sił trwać w chorobie. Teraz nasze życie kręci się wokół ciągłego monitorowania glikemii oraz przeliczania wymienników węglowodanowych. Każdorazowe wyjście na trening bądź rower musimy przewidzieć czy cukier nie spadnie, czy wysiłek będzie duży, ale również dobrać odpowiednią dawkę insuliny. Adaś jest tylko 8-letnim chłopcem, który wymaga pomocy i wsparcia rodziców. Staramy się, aby choroba nie przeszkadzał mu w codziennym życiu. Uczymy syna świadomego życia z cukrzycą, chodź staramy się ze wszystkich sił to jednak ta nierówna walka trwa i trwać będzie.

Planujemy zakupić Adasiowi najnowszej generacji nierefundowaną, bezdrenową pompę insulinową z możliwością podaży insuliny zdalnie. Poprawi to znacznie komfort życia i pozwoli Adamowi lepiej funkcjonować.

Liczymy na wasze wsparcie i z góry dziękujemy za waszą pomoc. Rodzice Adasia.