W sierpniu 2006 roku, przedwcześnie, urodziłam syna Mikołaja z wagą urodzeniową 1080g w Miejskim Szpitalu w Skarżysku-Kamiennej ze skalą abgar 4/7/7/7, natychmiast po urodzeniu przewieziony został do Szpitala Dziecięcego w Kielcach na Oddział Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka. Zaraz po urodzeniu rozpoczęły się problemy zdrowotne wynikające z wcześniactwa. Mikołaj przeszedł wszystkie możliwe choroby wcześniacze, w najbardziej zaawansowanej postaci: niewydolność krążeniową, niewydolność oddechową, w wyniku, której korzystał ze wspomagania oddychania respiratorem ponad dwa miesiące (obustronna odma opłucnowa). Przeszedł również tzw. martwicze zapalenie jelit z perforacją (pęknięcie), jego stan był skrajnie ciężki, wymagał natychmiastowej operacji. Mikołajowi usunięto część jelita, a część wyprowadzono na zewnątrz w postaci przetoki, która przez miesiąc pełniła rolę fizjologicznego odbytu. Po około miesiącu jelita połączono, a stan dziecka zaczął się stopniowo stabilizować. W efekcie przebytych chorób u Mikołaja rozwinęła się retinopatia wcześniacza, osiągając pomimo leczenia (laseroterapia w Centrum Zdrowia Dziecka) i zabiegów operacyjnych (witrektomia u prof. Prosta w Warszawie) ostatnie stadium - całkowite odklejenie siatkówki. Mikołaj praktycznie nie widzi. Jest pod stałą kontrolą okulistów, neurologów, psychologów, logopedy, terapeutów widzenia.

 

Mikołaj jest bardzo pogodnym dzieckiem, choć samodzielnie jeszcze nie chodzi potrafi napełnić dom wielką radością swoim istnieniem, a jego uśmiech nadaje mi nowych sił do dalszej walki o lepsze dla niego jutro. Tylko systematyczna rehabilitacja może pomóc Mikołajowi stanąć na nogi, ale jest bardzo kosztowna, a mnie matki samotnie wychowującej syna nie stać na pokrycie wszystkich kosztów leczenia, rehabilitacji i zakupu potrzebnego sprzętu ortopedycznego i rehabilitacyjnego.